Κωνσταντῖνος Καβάφης, Ὅσο μπορεῖς

Foto by Ben Stoate

Κι ἂν δὲν μπορεῖς νὰ κάμεις τὴν ζωή σου ὅπως τὴν θέλεις,

τοῦτο προσπάθησε τουλάχιστον

ὅσο μπορεῖς: μὴν τὴν ἐξευτελίζεις

μὲς στὴν πολλὴ συνάφεια τοῦ κόσμου,

μὲς στὲς πολλὲς κινήσεις κι ὁμιλίες.

Μὴν τὴν ἐξευτελίζεις πηαίνοντάς την,

γυρίζοντας συχνὰ κ' ἐκθέτοντάς την

στῶν σχέσεων καὶ τῶν συναναστροφῶν

τὴν καθημερινὴν ἀνοησία,

ὡς ποὺ νὰ γίνει σὰ μία ξένη φορτική.

 

[1913]




Κ. Καρθαίος / Διάφανα Κρίνα, Βάλτε να πιούμε

http://favimages.com/image/6370/

Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα,

πέταξαν και χαθήκανε μες στης ζωής το ρέμα.

Μα τάχα εμείς παντοτινά τ’ άφταστα θα ζητούμε;

-Βάλτε να πιούμε!

 

Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει·

τροφή των χοίρων έγιναν κι οι πιο λευκοί μας κρίνοι.

Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;

-Βάλτε να πιούμε!

 

Αδέλφια! κάτω η βάρκα μας στο μόλο μάς προσμένει.

Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι

στο περιγιάλι το φαιδρό, κι ας γλεντοτραγουδούμε.

-Βάλτε να πιούμε!

 

Τάχατε κι όποιος δε μεθά, κι όποιος δεν τραγουδήσει,

κι όποιος στ’ αγκάθια περπατά, μια μέρα δεν θ’ αφήσει

τ’ αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε;

-Βάλτε να πιούμε!

 

Πες μας, πού πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει;

Πες μου, πού πάει ο άνεμος, πού πάει η φωτιά σαν σβήνει!

Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε.

-Βάλτε να πιούμε!

 

Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα·

καπνοί είναι τα μελλούμενα, κι αφρός τα περασμένα·

καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε.

-Βάλτε να πιούμε!

 

Άκουσε! δε βιαζόμαστε να φύγουμε, βαρκάρη!

Μα σαν είν’ ώρα γνέψε μας· δε σου ζητούμε χάρη!

Μα όσο να φύγεις πρόσμενε, κι αν θέλεις, σε κερνούμε.

-Βάλτε να πιούμε!

 

 

 

Κ.Καρθαίος Ο Κλέανδρος Λάκων (1878-1955) υπέγραφε τα ποιήματα και τις μεταφράσεις του ως «Κ. Καρθαίος» (για το «Κ.» βλ. εδώ). Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων στα 22 του με τον βαθμό του αξιωματικού του Πεζικού. Μετά τις σπουδές του στη Γερμανία και την Αυστρία, εργάστηκε ως καθηγητής ανώτερων μαθηματικών και πυροβολικής στο Σχολείο Υπαξιωματικών μέχρι το 1912. Πήρε μέρος στους βαλκανικούς πολέμους, εξορίστηκε ως αντιβενιζελικός το 1917, επανέκτησε τη θέση του το 1920 και αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του συνταγματάρχη μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1917 με τις μεταφράσεις Όσκαρ Ουάιλδ, Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίη (Εκδόσεις Γανιάρης) και Όσκαρ Ουάιλδ, Η μπαλάντα της φυλακής του Ρέντιγγ (Εκδόσεις Τύπος). Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Τα τραγούδια του νησιού μου και οι Κηφισιώτικες μελωδίες (Γανιάρης, 1921), Sotto voce (Πυρσός, 1940) και Ο κήπος του Μελχισεδέκ (έκδοση του περιοδικού «Πνευματική Ζωή», 1955). Διαβάστε στη βιβλιοnet ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα για τον Κ. Καρθαίο και δείτε ποιες μεταφράσεις του κυκλοφορούν στα Ελληνικά.

 

Ο γύρος της μέρας σε ογδόντα κόσμους Η αντιγραφή του παραπάνω ποιήματος του Κ. Καρθαίου, που μελοποίησαν τα Διάφανα Κρίνα και συμπεριέλαβαν στον δίσκο τους Κάτι σαράβαλες καρδιές (Wipe Out Records, 1998), έγινε από το βιβλίο ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ, Ο ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ ΣΕ ΟΓΔΟΝΤΑ ΚΟΣΜΟΥΣ (Εκδόσεις Ίνδικτος, 2005).

Ιορδάνης Παπαδόπουλος, Μπρα ντε φερ

ένας χειρισμός πρόγνωσης

Black Swan - Drawing by Rachel Newlin

ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

(1ο μέρος της τριλογίας «Εισαγωγή στους Μαύρους Κύκνους»)

 

Εντοπίστηκαν πρώτη φορά από ευρωπαίο το 1697 στη Δυτική Αυστραλία (την ίδια χρονιά ο Corneille εκδίδει στη Γαλλία τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου). Τα καλά κρυμμένα λευκά φτερά τους διακρίνονται μόνο κατά το πέταγμα και το ξεψείριασμά τους. Αν και κατά κύριο λόγο είναι μονογαμικοί, οι αρσενικοί μαύροι κύκνοι παραπλανούν συχνά και δεύτερο θηλυκό με αποκλειστικό σκοπό την αύξηση της ωοτοκίας (μετά πετιέται σαν στυμμένη λεμονόκουπα).

 

Η ανακάλυψή τους σφράγισε το πόρισμα του Poper το 1963, σύμφωνα με το οποίο μια επιστημονική υπόθεση, πρόταση ή θεωρία είναι πράγματι «επιστημονική», αν και μόνο αν είναι αμφισβητήσιμη ή/και διαψεύσιμη.

 

Όσο για τον Taleb από το 2001 διατύπωσε την ομώνυμη θεωρία, η οποία συνοψίζεται στην εμφάνιση ενός συμβάντος-έκπληξη με σαρωτικές συνέπειες, αλλά εκ των υστέρων καθ’ όλα ερμηνεύσιμου (και συνεπώς αναμενόμενου). Ο αντίκτυπος ενός «Μαύρου Κύκνου», σύμφωνα με τον ίδιο, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο υποψιασμένος είναι ο παρατηρητής, την ευελιξία και την προσαρμοστικότητά του.

 

  Sans soleil - Chris Marker

 

Αγαπητέ κ. N.N. Taleb,

Σας γράφω με αφορμή το βιβλίο σας “ΜΑΥΡΟΣ ΚΥΚΝΟΣ: Ο αντίκτυπος του ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΥ”, για να σας εκφράσω κάποιες σκέψεις και απορίες μου.

 

Πριν από περίπου 4000 χρόνια, ένα πουλί*, μετά από μια άκρως εντυπωσιακή - δαιμονική για τα δεδομένα της εποχής - εμφάνιση στον καλοκαιρινό ουρανό της Βαβυλώνας, θεοποιήθηκε και καταγράφηκε σε όλα τα πήλινα αρχεία της.

 

Με αφορμή το παραπάνω περιστατικό θα ήθελα να σας ρωτήσω, στην περίπτωση που ένα οποιοδήποτε πουλί (καθιστικό, διαβατικό ή και διάττον) αποδειχθεί εντέλει Μαύρη Τρύπα, μπορούμε να μιλήσουμε για φαινόμενο «Μαύρος Κύκνος»;

 

Πρόσφατα, ένα πουλί (θεόσταλτο κι αυτό κατά πολλούς) εμφανίστηκε ξαφνικά στο φθινοπωρινό ουρανό του Μεγάλου Μήλου, το τσίμπησε γερά και δαιμονοποιήθηκε.

 

Στην περίπτωση τώρα που μια οποιαδήποτε τρύπα (σ’ ένα φρούτο, στη γη ή και στο κεφάλι μας) αποδειχθεί εντέλει Μαύρος Κύκνος, μπορούμε να μιλήσουμε για φαινόμενο «Μαύρη Τρύπα»;

 

Προφανώς γνωρίζετε ότι την ίδια περίοδο, μαύρα πουλιά και τρύπες παίζονταν στοίχημα μεταξύ επιφανών αστροφυσικών με έπαθλο ετήσια συνδρομή στο Penthouse. Το αποτέλεσμα χαρακτηρίστηκε εξαιρετικά απρόβλεπτο, ενώ το παιχνίδι παρά το κύρος των παικτών αποδείχθηκε βρόμικο εξ αρχής.

 

Την έννοια «απρόβλεπτος», κύριε Taleb, θα την τοποθετούσατε πιο κοντά στο θεϊκό ή στο δαιμονικό; Το «εξαιρετικά»;

 

Κλείνοντας να σας θυμίσω ότι στην αναθεωρημένη, επετειακή έκδοση του Χρονικού του Χρόνου αποκαταστάθηκαν πλήρως επιστημονικές στρεβλώσεις και δεοντολογικά ατοπήματα, όχι όμως και το ασύμμετρο δέος (μοιραία και οι χονδρικές στρογγυλοποιήσεις) μπρος στη σκέψη της εμφάνισης του επόμενου *Ουντ-Κα-Ντου-Α.

Με εκτίμηση,

ΙΠ

 

 Sans soleil - Chris Marker

 

HOOK - νίκησε το μπράτσο, όχι το χέρι - “εσωστρεφής” τεχνική με το σώμα σε ρόλο κρουστικού φορτίου. Ενδείκνυται σε περιπτώσεις που ο αντίπαλος είναι εξίσου ή λιγότερο δυνατός. Πρόκειται για την πιο κοινή τεχνική που μπορεί να δει κανείς σε ταινίες του Hollywood και σ’ ερασιτεχνικά τουρνουά σε μπαρ.

 

[...]

 

cover Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο του Ιορδάνη Παπαδόπουλου Μπρα ντε φερ. Ένας χειρισμός πρόγνωσης που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2015 από τις εκδόσεις Τυπωθήτω στη σειρά Λάλον Ύδωρ. Ο Ιορδάνης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός (μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Προστασία περιβάλλοντος) και εργάζεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το 2009 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή Το βουνό κι ο ποιητής δεν πήραν είδηση (Εκδόσεις Ροές). Δουλειά του έχει παρουσιαστεί στη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία και τη Βουλγαρία (Μ58, Boscombe revolution, Soundout festival, Literaturen vestnik), σε ελληνικές ανθολογίες, έντυπα και ψηφιακά περιοδικά. Είναι μέλος της ομάδας KangarooCourt, που δραστηριοποιείται στο χώρο των παραστατικών τεχνών. Σε σημείωμά του στο αυτί του βιβλίου αναφέρει ο Ιορδάνης Παπαδόπουλος: “Τα ποιήματα αυτού του βιβλίου μπορούν να διαβαστούν είτε ως μια απόπειρα ανατομικής (της) πρόγνωσης (η άνεση και το νυστέρι διαπραγματεύονται ισότιμα τα γραμμένα) είτε ως βοηθήματα μνήμης· βοήθημα με την έννοια κρατώ τ' αυτιά μου ανοιχτά, όσο δυνατή κι αν είναι η βουή της μάχης, και μνήμη με την καλή έννοια πάντα (δηλαδή σαν ένα σουβενίρ συμπαθές της λήθης). Να ληφθεί επίσης υπόψη, ότι ο βαθμός δυσκολίας αναγνωσιμότητας της παρούσας ποιητικής σύνθεσης βάσει του δείκτη „Fleisch“ (στην 100βαθμη κλίμακα «Σάρκα» κρίνεται αυστηρώς η υλικότητα του πνεύματος) είναι 66,23/100 (μέσου επίπεδου). Τέλος, στο βιβλίο εμφανίζεται 4 φορές η λέξη πίστη, 5 φορές το τέρας και 6 φορές η τύχη”.

Το βιβλίο του Nassim Nicholas Taleb Ο μαύρος κύκνος. Ο αντίκτυπος του εξαιρετικά απρόβλεπτου κυκλοφόρησε στα Ελληνικά σε μετάφραση του Αντώνη Παπαγιαννίδη από τις εκδόσεις Φερενίκη το 2010.

Η φωτογραφία που κοσμεί το εξώφυλλο του Μπρα ντε φερ. Ένας χειρισμός πρόγνωσης είναι στιγμιότυπο από την ταινία Sans Soleil (1983) του Chris Marker, από την οποία προέρχεται και το 3ο παράθεμα στην προμετωπίδα του βιβλίου, “If they don't see happiness in the picture, at least they'll see the black”.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails