Ναπολέων Λαπαθιώτης, Κλείσε τα παράθυρα
Κλείσε τα παράθυρα μη βλέπουν οι γειτόνοι,
και την πόρτα σφάλισε και σβήσε το κερί,
η αγκαλιά μου επύρωσε, σαν το κερί, και λιώνει,
για σφιχταγκαλιάσματα κι όλο καρτερεί.
Κλείσε, μη μας βλέπουν λοξά οι ματιές του κόσμου,
δωσ’ μου το χειλάκι σου, που είν’ απαλό, νωπό,
Έχω κάτι ολόγλυκο, για σένα, απόψε, φως μου,
έχω κάτι ολόγλυκο, σα μέλι, να σου πω.
Έλα πέσε πάνω μου και μην κοιτάς με τρόμο.
Το κερί μας έσβησε, δε μας θωρεί κανείς,
Ξέχασε πως βρίσκονται κι άλλες ψυχές στο δρόμο,
κι έλα να κυλήσουμε σε πέλαγα ηδονής.
Έλα, ως τα μεσάνυχτα θα σε φιλώ στο στόμα,
έλα, κι είναι οι πόθοι μου τρελοί, τόσο τρελοί,
που το γλυκοχάραμα θα μας προλάβει ακόμα
στο πρώτο μας αγκάλιασμα, στο πρώτο μας φιλί.
Κι όταν σε ρωτήσουνε, τη χαραυγή, οι γειτόνοι,
για ποιο λόγο σφάλησες, αχ!, πες τους, να χαρείς,
πες τους, πως, στην κάμαρα, φοβάσαι άμα νυχτώνει,
κι έπεσες και πλάγιασες νωρίς, τ' ακούς; νωρίς.
Δείτε στη βιβλιοnet ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα για τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη (1888-1944) και δείτε ποια βιβλία του κυκλοφορούν.
Η Logotexnia21 ευχαριστεί τον No14me για την παραχώρηση της φωτογραφίας της ανάρτησης.
Αλέξανδρος Κ., Γκραν φινάλε
[Ο Α απαγγέλλει/ψέλνει κατανυκτικά, ο Β, σαν να μεταφράζει προς το κοινό, απαγγέλλει με τόνο ρητορικής μίσους]
Α: δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, τὸν εκ βρέφους ως ξένον γεννηθέντα εν κόσμω·
Α: δος μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον ημείς χριστιανοί πατριώται ονομάζομεν ξένον·
Α: δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον ξενίζομαι βλέπειν του προσώπου τὸ ξένον·
Α: δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, όστις ήλθεν γεννήσειν τους ομοίους καὶ ξένους·
Α: δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον λαθραίον και ξένον εφυγάδευσαν ούτοι·
Α: δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ή θα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ούκ έχει τὴν αξίαν να ζήσει·
[Ο Β απαγγέλλει μόνος του, παραληρηματικά αλά Χίτλερ]
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, τὸν εκ βρέφους ως ξένον γεννηθέντα εν κόσμω·
διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον ημείς χριστιανοί πατριώται ονομάζομεν ξένον·
διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον ξενίζομαι βλέπειν του προσώπου τὸ ξένον·
διώξτε τούτον τὸν ξένον, όστις ήλθεν γεννήσειν τους ομοίους καὶ ξένους·
διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον λαθραίον και ξένον εφυγάδευσαν ούτοι·
διώξτε τούτον τὸν ξένον, ή θα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ούκ έχει τὴν αξίαν να ζήσει·
[Ο Β απαγγέλλει πανηγυρικά, ο Α επαναλαμβάνει απελευθερωμένος]
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, τὸν εκ βρέφους ως ξένον γεννηθέντα εν κόσμω·
Α: διώξτε τούτον τὸν ξένον, τὸν εκ βρέφους ως ξένον γεννηθέντα εν κόσμω·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον ημείς χριστιανοί πατριώται ονομάζομεν ξένον·
Α: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον ημείς χριστιανοί πατριώται ονομάζομεν ξένον·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον ξενίζομαι βλέπειν του προσώπου τὸ ξένον·
Α: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον ξενίζομαι βλέπειν του προσώπου τὸ ξένον·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, όστις ήλθεν γεννήσειν τους ομοίους καὶ ξένους·
Α: διώξτε τούτον τὸν ξένον, όστις ήλθεν γεννήσειν τους ομοίους καὶ ξένους·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον λαθραίον και ξένον εφυγάδευσαν ούτοι·
Α: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ον λαθραίον και ξένον εφυγάδευσαν ούτοι·
Β: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ή θα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ούκ έχει τὴν αξίαν να ζήσει·
Α: διώξτε τούτον τὸν ξένον, ή θα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ούκ έχει τὴν αξίαν να ζήσει·
Η σκηνή «Γκραν φινάλε» γράφτηκε ως τελευταία σκηνή της παράστασης Γκλόρυ Νταίηζ που ανέβηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ «Ανοιχτή Σκηνή - Θεατρικές φωνές της πόλης» στη Θεσσαλονίκη τον Μάρτιο του 2019 από τη θεατρική ομάδα «Άνθρωπος στη θάλασσα» σε σκηνοθεσία Κλαίρης Χριστοπούλου και επαναλήφθηκε τον Μάιο του 2019 στο Studio Vis Motrix.
Στις σελίδες της Logotexnia21 δημοσιεύεται επίσης το κείμενο «Κωλ Μάμμυ!», το οποίο αποτέλεσε την πρώτη σκηνή του Γκλόρυ Νταίηζ και το κείμενο «Δε Πρέζιντεντ», που γράφτηκε επίσης για την παράσταση.
O Αλέξανδρος Κυπριώτης είναι συγγραφέας και μεταφραστής. Άρχισε να δημοσιεύει κείμενα στο blog Logotexnia21 ως Αλέξανδρος Κ. τον Δεκέμβριο του 2009. Το 2013 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίνδικτος το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Μ' ένα καλό ακονισμένο μαχαίρι. Ιστορίες ανθρώπων και το 2019 η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Μπορεί επίτηδες να μένω από τσιγάρα από τις εκδόσεις Σκαρίφημα. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο.
Πληροφορίες για τη φωτογραφία της ανάρτησης: εδώ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)