Ωραιότερος από την αισθητή σελήνη και το τιμημένο της το φως, |
Ωραιότερος από τ’ αστέρια, τα φημισμένα τάγματα της νύχτας, |
Πολύ ωραιότερος από την πύρινη εμφάνιση ενός κομήτη |
Και για πολύ ωραιότερα προορισμένος από κάθε άλλον αστέρα, |
Γιατί η δική σου κι η δική μου η ζωή από ’κείνον κρέμεται κάθε ημέρα, ο ήλιος είναι. |
Ωραίος ήλιος, που ανατέλλει, που το έργο του δεν τό ’χει αποξεχάσει |
Κι ούτε ολοκληρώσει, ωραιότατος το καλοκαίρι, όταν μία ημέρα |
Στις ακτές εξατμίζεται και τα ιστία δίχως δύναμη καθρεφτισμένα |
Από τα μάτια σου περνούν, μέχρι ν’ αποκάμεις και να συντομεύσεις το τελευταίο. |
Δίχως τον ήλιο και η τέχνη ακόμα περιβάλλεται πάλι το μοναχικό σχήμα, |
Εσύ δεν μου εμφανίζεσαι πια, και η θάλασσα και η άμμος, |
Από ήσκιους μαστιγωμένες, καταφεύγουν κάτω απ’ τα βλέφαρά μου. |
Ωραίο φως, που ζεστούς μας κρατά, μας φυλάει και θαυμάσια φροντίζει |
Να βλέπω πάλι εγώ κι εσένα να βλέπω πάλι! |
Τίποτα ωραιότερο κάτω απ’ τον ήλιο από το να είμαι κάτω απ’ τον ήλιο… |
Τίποτα ωραιότερο από το να βλέπω το ραβδί μες στο νερό και το πουλί ψηλά, |
Που μελετά το πέταγμά του, και κάτω τα ψάρια κοπάδι, |
Με χρώμα, με μορφή, έχοντας έρθει στον κόσμο με μια εκπομπή φωτός, |
Και τα περίχωρα να βλέπω, το τετραγωνισμένο σχήμα ενός χωραφιού, τις χίλιες κόχες της χώρας μου |
Και το φουστάνι πού ’χεις φορέσει εσύ. Και το δικό σου το φουστάνι, σαν καμπάνα και γαλάζιο! |
Ωραίο γαλάζιο, που μέσα του περιδιαβάζουν τα παγώνια και υποκλίνονται, |
Γαλάζιο των μακρινών τόπων, των ζωνών της ευτυχίας με τους καιρούς για το συναίσθημά μου, |
Γαλάζια σύμπτωση στον ορίζοντα! Και τα έκθαμβα τα μάτια μου |
Ανοίγουν πάλι διάπλατα και τρεμοπαίζουν και καίγονται και πληγιάζουν. |
Ωραίος ήλιος, που κι απ’ τη σκόνη ακόμα ο μέγιστος ο θαυμασμός του αξίζει, |
Γι’ αυτό κι εμένα όχι για τη σελήνη και τ’ αστέρια κι όχι |
Γιατί η νύχτα κομπάζει με κομήτες και μέσα μου αναζητά έναν τρελό, |
Αλλά για σένα και σε λίγο δίχως τελειωμό κι όπως για τίποτ’ άλλο |
θα με πάρει το παράπονο για την αναπότρεπτη απώλεια των ματιών μου. |
Μετάφραση από τα Γερμανικά: Αλέξανδρος Κυπριώτης |
Στο παρακάτω βίντεο η Ίνγκεμποργκ Μπάχμανν (1926-1973) απαγγέλλει το ποίημα «Στον ήλιο». |
