[...]
ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ
Κάθε φορά που έχει πανσέληνο κλείνω τα παράθυρα του σπιτιού γιατί ο πατέρας του Μεντόθα είναι λυκάνθρωπος κι εγώ δεν θέλω να μπει στο δωμάτιο μου. Κανονικά δεν θα έπρεπε να φοβάμαι γιατί ο μπαμπάς του Σαλαζάρ είναι ο Μπάτμαν και αυτήν την ώρα θα πρέπει να φυλάει τους δρόμους, όμως κλείνω το παράθυρο μου για σιγουριά γιατί ο Μερίνο λέει ότι ο μπαμπάς του είναι ο Τζόκερ και ο Τζόκερ την έχει φυλαγμένη στο μπαμπά του Σαλαζάρ.
Όλοι οι μπαμπάδες των φίλων μου είναι υπερήρωες ή διάσημοι κακοποιοί εκτός από τον πατέρα μου που επιμένει να λέει ότι αυτός πουλάει μόνο ασφάλειες και να μην πιστεύω αυτές τις ανοησίες. Δεν είναι όμως ανοησίες γιατί τις προάλλες ο Γκόμεθ μου είπε ότι ο μπαμπάς του ήταν ο Ταρζάν και μου έδειξε το μαχαίρι του, όλο βουτηγμένο σε αίμα λεοπάρδαλης.
Εμένα θα μου άρεσε ο μπαμπάς μου να ήταν κάποιος, δεν υπάρχει όμως κανένας ήρωας που να φοράει γραβάτα και καρό σακάκι. Αν ήμουν γιος του Κόναν, του Skywalker ή του Spiderman, κανένας δεν θα με ξαναχτυπούσε στο διάλειμμα. Γι’ αυτό άρχισα να σκέφτομαι ποιος θα μπορούσε να είναι ο πατέρας μου.
Μια μέρα τον πήρε ο ύπνος διαβάζοντας την εφημερίδα του και τον είδα φαρδύ πλατύ στον καναπέ, με τα μουστάκια του σαν αυτά που είχαν οι σωματοφύλακες και τα χλωμά του χέρια, λευκά σαν το μάρμαρο του τραπεζιού. Έτρεξα τότε στην κουζίνα και πήρα το χασαπομάχαιρο που κόβουμε το κρέας. Από το παράθυρο έμπαιναν το φως του φεγγαριού και τα ουρλιαχτά του μπαμπά του Μεντόθα, ο πατέρας μου όμως φώναζε πιο δυνατά και έμοιαζε πραγματικός πειρατής. Ας φυλάγονται ο Μερίνο, ο Σαλαζάρ και ο Γκόμεθ γιατί τώρα είμαι ο γιος του Κάπτεν Χουκ.
[...]
ΤΟ ΚΟΥΤΑΒΙ
Όλοι οι μπαμπάδες των φίλων μου είναι υπερήρωες ή διάσημοι κακοποιοί εκτός από τον πατέρα μου που επιμένει να λέει ότι αυτός πουλάει μόνο ασφάλειες και να μην πιστεύω αυτές τις ανοησίες. Δεν είναι όμως ανοησίες γιατί τις προάλλες ο Γκόμεθ μου είπε ότι ο μπαμπάς του ήταν ο Ταρζάν και μου έδειξε το μαχαίρι του, όλο βουτηγμένο σε αίμα λεοπάρδαλης.
Εμένα θα μου άρεσε ο μπαμπάς μου να ήταν κάποιος, δεν υπάρχει όμως κανένας ήρωας που να φοράει γραβάτα και καρό σακάκι. Αν ήμουν γιος του Κόναν, του Skywalker ή του Spiderman, κανένας δεν θα με ξαναχτυπούσε στο διάλειμμα. Γι’ αυτό άρχισα να σκέφτομαι ποιος θα μπορούσε να είναι ο πατέρας μου.
Μια μέρα τον πήρε ο ύπνος διαβάζοντας την εφημερίδα του και τον είδα φαρδύ πλατύ στον καναπέ, με τα μουστάκια του σαν αυτά που είχαν οι σωματοφύλακες και τα χλωμά του χέρια, λευκά σαν το μάρμαρο του τραπεζιού. Έτρεξα τότε στην κουζίνα και πήρα το χασαπομάχαιρο που κόβουμε το κρέας. Από το παράθυρο έμπαιναν το φως του φεγγαριού και τα ουρλιαχτά του μπαμπά του Μεντόθα, ο πατέρας μου όμως φώναζε πιο δυνατά και έμοιαζε πραγματικός πειρατής. Ας φυλάγονται ο Μερίνο, ο Σαλαζάρ και ο Γκόμεθ γιατί τώρα είμαι ο γιος του Κάπτεν Χουκ.
[...]
ΤΟ ΚΟΥΤΑΒΙ
Αύριο είναι Σάββατο και πρέπει να βγω να αγοράσω άλλο κουτάβι για τη μικρή. Της λείπει τόσο ο έξω κόσμος! Τρελαίνομαι να βλέπω πώς τα αγκαλιάζει και τα γεμίζει φιλιά, γλύφοντάς τα σαν να ήταν ζαχαρωτά. Μεγαλώνοντας θα ανακαλύψει νέα παιχνίδια και θα της είναι ευκολότερο να τα κυνηγήσει, να πέσει πάνω τους, να κυλιστεί μαζί τους στο γρασίδι. Και τα κουτάβια την αγαπούν, παρά την αδεξιότητά τους.
Τι θα κάνω όταν μεγαλώσει; Τα κουτάβια δεν την διασκεδάζουν πια τόσο κι εκείνη έχει ανάγκη από ψυχαγωγία. Έχω σκοπό να της αγοράσω ένα πιο δυνατό: ένα μπόξερ, ένα μαστίφ, ένα γερμανικό ποιμενικό. Ένα που να την κρατάει απασχολημένη έτσι ώστε να μην το ξανασκάσει.
Πάλι καλά που όταν το έσκασε την βρήκα κοιμισμένη και μπόρεσα να της το πάρω χωρίς να την ξυπνήσω· αν συνηθίσει τα μωρά δεν θα θέλει άλλο κουτάβι.
Τι θα κάνω όταν μεγαλώσει; Τα κουτάβια δεν την διασκεδάζουν πια τόσο κι εκείνη έχει ανάγκη από ψυχαγωγία. Έχω σκοπό να της αγοράσω ένα πιο δυνατό: ένα μπόξερ, ένα μαστίφ, ένα γερμανικό ποιμενικό. Ένα που να την κρατάει απασχολημένη έτσι ώστε να μην το ξανασκάσει.
Πάλι καλά που όταν το έσκασε την βρήκα κοιμισμένη και μπόρεσα να της το πάρω χωρίς να την ξυπνήσω· αν συνηθίσει τα μωρά δεν θα θέλει άλλο κουτάβι.
[...]
ΤΟ ΩΡΟΣΚΟΠΙΟ
ΤΟ ΩΡΟΣΚΟΠΙΟ
Πριν πυροβολήσω αντήχησε στο νου μου εκείνο το κατηγορηματικό μήνυμα που διάβασα στην εφημερίδα: «Προσοχή με άτομο του οικογενειακού σας περιβάλλοντος που έχει βάλει σκοπό να καταστρέψει όλα τα σχέδια σας». Ξαφνικά εκείνη έκανε αναστροφή και χωρίς να προλάβω ν’ αντιδράσω μου κάρφωσε το μαχαίρι στην καρδιά. Δεν έπρεπε να της είχα δανείσει ποτέ την εφημερίδα. Ήταν κι εκείνη Ταύρος.
[...]
Μετάφραση από τα Ισπανικά: Νάνσυ Αγγελή
Οι 3 παραπάνω ιστορίες είναι από τη συλλογή μικρομυθοπλασίας του Περουβιανού συγγραφέα Φερνάντο Ιγουασάκι Επικήδεια προίκα, η οποία κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2024 από τις εκδόσεις Περικείμενο Βιβλία σε μετάφραση Νάνσυς Αγγελή.
Στο οπισθόφυλλο της έκδοσης αναφέρεται: «Οι σύντομες αυτές ιστορίες, συχνά αναμνήσεις και βιώματα από τις τρομακτικές αφηγήσεις της θρησκόληπτης γιαγιάς του περουβιανού συγγραφέα οι οποίες σημάδεψαν τα παιδικά του χρόνια, αναβιώνουν σε μεγάλο βαθμό τα ήθη και τα τελετουργικά της γενέτειράς του, Λίμα. Πρόκειται, σύμφωνα με τους μελετητές του, για μια σχολαστική εργασία διάσωσης και ανάκτησης εκείνων των ιστοριών που είχαν μεγαλύτερο αντίκτυπο στην κοινωνία. Τα περισσότερα από αυτά τα ανέκδοτα επεισόδια έχουν μυθικό ή φανταστικό χαρακτήρα, αλλά ο επιδέξιος συγγραφέας τα παντρεύει παιγνιωδώς με ένα πλήθος από αναφορές στη λαϊκή κουλτούρα, τη γοτθική λογοτεχνία ή την ιστορία των θρησκειών και των πολιτισμών, δημιουργώντας ένα άκρως πρωτότυπο και διασκεδαστικό κράμα λογοτεχνίας τρόμου και ιστοριογραφίας, μια ανθολογία από σαρκαστικά και αιρετικά "άνθη του κακού"».
Η φωτογραφία που κοσμεί την ανάρτηση είναι του Γιάννη Καλογερόπουλου.
