Ο Εβραίος-άλλοθι
Ο Εβραίος από δίπλα ήταν σαν επινόηση κάποιου αντισημίτη. Τον έλεγαν Λάιμπλ Ρόζενσταϊν. Ίσως να λεγόταν και Χάιμ Σλότσκι ή Αβραάμ Λέβι. Για μερικά χρόνια αυτοαποκαλούνταν θηρευτής ειδήσεων, πράγμα γελοίο. Ύστερα δημοσιογραφούσε χωρίς κάποια ιδιαίτερη επιτυχία, τελικά μεταπήδησε λίγο πριν από την Επανένωση στον κατασκευαστικό κλάδο, έπαιξε στο χρηματιστήριο και ξαφνικά ήρθε το πολύ χρήμα. Ήρθε όπως ο άγγελος στην Παναγία και του ανήγγειλε: Είσαι ο εκλεκτός, πήγαινε και μετάφερε σ’ αυτούς που σφαγίασαν τον λαό του Ισραήλ το μήνυμα ότι είμαστε πάλι εδώ και σας φέρνουμε τα συγχωροχάρτια σας. Είχε μια δυσκίνητη μορφή, κυρτή σιλουέτα, το δέρμα λευκό και αχνιστό και τα μάτια του ήταν σαν να τα είχε ξεχάσει στο πρόσωπο αυτό ο Γιαχβέ πριν από χιλιάδες χρόνια. Με αυτές τις δυο ιερές αντίκες κοιτούσε, λοιπόν, με σκληρότητα, διότι ο Γιαχβέ είναι αυστηρός θεός, στα μάτια τους εμπορικούς συνεργάτες του που δεν ήταν Εβραίοι, πράγμα άκρως αποτελεσματικό. Η σεξουαλική του όρεξη για μεγαλούτσικες, στρογγυλούτσικες, μικρόσωμες δεσποινίδες χαλαρών ηθών, ήταν δεν ήταν Εβραίες, που τις τύλιγε και τις διπλάρωνε μ’ έναν καταιγισμό φράσεων στο ύφος της Παλαιάς Διαθήκης και τελικά τις πιρούνιαζε σεξουαλικά σαν παχιές κοτολέτες, ήταν τεράστια. Μισούσε τ’ αθλήματα, με την πέψη του να κινείται διαρκώς μεταξύ διάρροιας και δυσκοιλιότητας, και νουθετούσε τα κορίτσια και τους νοσούντες πνευματικά, εξαιτίας του πολέμου, άντρες να θεωρούν καθετί χριστιανικό σκληρόκαρδο και καθετί ιουδαϊκό συναρπαστικό.
Ήταν ο τέλειος Εβραίος-άλλοθι γι’ αυτό το μυθιστόρημα. Στην τελική, έμενε στην Ντούνκερ, ακριβώς απέναντι. Η κόκκινη πόρτα αριστερά. Είχε στην κατοχή του και την ανακαινισμένη σοφίτα από πάνω, όπου τον επισκεπτόταν εκείνη η υπάλληλος που δούλευε στο γκισέ του σταθμού και έμοιαζε με νυχτερίδα, η δεσποινίς Γιούτα Κρίγκερ, και όπου μετά τη συνουσία τής ψιθύριζε στ’ αυτί: «Και πάνω μας αναπαυόταν με όλα του τ’ αστέρια ο ουρανός».
Ένα πρωί βρήκε γραμμένο στην πόρτα του: Would you like to live in Israel? Δεδομένων των συνθηκών και της απλόχερα προσφερόμενης δυνατότητας να το κάνει όποτε ήθελε, αυτή ήταν μια περίεργη ερώτηση. Μερικές μέρες αργότερα ήταν γραμμένο στην πόρτα Israel – Pissrael – ή μήπως τελικά έγραφε piss real; (1) Αυτό είχε, φυσικά, κάτι το ανησυχητικό και δυσάρεστο, γιατί οι πόρτες σε αυτό το σπίτι δεν ήταν σύνηθες να βανδαλίζονται και ούτε γίνονταν αντικείμενα μηνυμάτων μίσους. Μιλούσε στο τηλέφωνο με τον Νιούμαν, τον Νάουμαν, τον Μίλερ, τον Γκόλντμπεργκ, τον Κον και τον Φίνκελσταϊν από απέναντι, αναμασώντας για άλλη μια φορά τα γεγονότα με τους κάδους απορριμμάτων. «Ποια γεγονότα εννοείτε, κύριε Σλότσκι;» – «Μα αυτά είχαν γίνει στο Μπρούκλιν, αγαπητέ μου. Φαρ Ρόκαγουεϊ. Τα ’χεις μπερδέψει». – «Όχι, αν θες να μάθεις όλη την προϊστορία, μπορείς να τη διαβάσεις στον Τροπικό του Αιγόκερω, την έχω σημαδεμένη τη σελίδα στο σπίτι. Μ’ ένα τσάκισμα».
[...]
Μετάφραση από τα Γερμανικά: Μαρίνα Αγαθαγγελίδου
(1) Σ.τ.Μ. Προσβλητικοί-ρατσιστικοί λεκτικοί σχηματισμοί με τις λέξεις Israel και piss (κατουράω).
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το μυθιστόρημα του Γερμανού ποιητή και συγγραφέα Γκέρχαρντ Φάλκνερ (γεν. 1951) APOLLOKALYPSE, που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2021 από τις εκδόσεις Loggia (σελ. 443-444), σε μετάφραση και επίμετρο της Μαρίνας Αγαθαγγελίδου, η οποία μας είχε συστήσει τον Γκέρχαρντ Φάλκνερ το 2015, μεταφράζοντας το ποιητικό του έργο Πόλη αμφίδρομης επικοινωνίας - Ground Zero για τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.
Διαβάστε στη βιβλιοnet ένα σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα.
