Roberto Bolaño, Η ναζιστική λογοτεχνία στην Αμερική
[Αποσπάσματα]
[…]
ΣΙΛΒΙΟ ΣΑΛΒΑΤΙΚΟ
Μπουένος Άιρες, 1901- Μπουένος Άιρες, 1994
Στις νεανικές του προτάσεις συγκαταλέγονται η επαναφορά της Ιεράς Εξέτασης, τα δημόσια βασανιστήρια, ο διαρκής πόλεμος είτε ενάντια στους Χιλιανούς είτε ενάντια στους Παραγουανούς ή Βολιβιανούς εν είδει εθνικών γυμνασίων, η ανδρική πολυγαμία, η εξολόθρευση των ιθαγενών για την αποφυγή περαιτέρω μόλυνσης της αργεντίνικης ράτσας, το ψαλίδισμα των δικαιωμάτων των πολιτών εβραϊκής καταγωγής, η μαζική μετανάστευση σκανδιναβικών πληθυσμών για να ασπρίσει προοδευτικά η επιδερμίδα του έθνους που έχει σκουρύνει ύστερα από τόσα χρόνια μείξης Ισπανών και ιθαγενών, η επιμήκυνση της διάρκειας των λογοτεχνικών υποτροφιών στο διηνεκές, η φορολογική απαλλαγή στους καλλιτέχνες, η δημιουργία της μεγαλύτερης αεροπορικής δύναμης στη Νότια Αμερική, ο εποικισμός της Ανταρκτικής, το κτίσιμο νέων πόλεων στην Παταγονία.
Υπήρξε ποδοσφαιριστής και φουτουριστής.
Από το 1920 έως το 1929 έγραψε και δημοσίευσε περισσότερα από δώδεκα ποιημάτια, ορισμένα από τα οποία κέρδισαν δημοτικά και επαρχιακά βραβεία, και σύχνασε σε λογοτεχνικά σαλόνια και καφέ της μόδας. Από το 1930, αλυσοδεμένος σε έναν καταστροφικό γάμο με πολλά παιδιά, δούλεψε ως δημοσιογράφος και διορθωτής σε διάφορες εφημερίδες της πρωτεύουσας, και επιδόθηκε στα καταγώγια και στην τέχνη του μυθιστορήματος που πάντα του ήταν ξένη. Δημοσίευσε τρία: Πεδία της Τιμής (1936), που αφορά τις ημιπαράνομες μονομαχίες σε ένα φαντασιακό Μπουένος Άιρες, Η Γαλλίδα Κυρία (1949), ένα αφήγημα με γενναιόδωρες πόρνες, τραγουδιστές τάνγκο και ντετέκτιβ, και Τα Μάτια του Δολοφόνου (1962), στο οποίο κατά περίεργο τρόπο προανήγγειλε τον τρελό δολοφόνο του κινηματογράφου των δεκαετιών ’70 και ’80.
Πέθανε στο γηροκομείο της Βίγια Λούρο, με μοναδική του περιουσία μια βαλίτσα γεμάτη παλιά βιβλία και ανέκδοτα χειρόγραφα.
Τα βιβλία του δεν εκδόθηκαν ποτέ ξανά. Τα ανέκδοτά του μάλλον πετάχτηκαν στα σκουπίδια ή στη φωτιά από τους υπαλλήλους του γηροκομείου.
[…]
ΝΤΑΝΙΕΛΑ ΝΤΕ ΜΟΝΤΕΚΡΙΣΤΟ
Μπουένος Άιρες, 1918 - Κόρδοβα της Ισπανίας, 1970
Γυναίκα θρυλικής ομορφιάς και μόνιμα καλυμμένη από ένα πέπλο μυστηρίου, για τα νεανικά της χρόνια στην Ευρώπη (1938-1947) κυκλοφορούν ιστορίες συχνά αντιφατικές αν όχι ανταγωνιστικές. Λένε ότι ήταν ερωμένη Ιταλών και Γερμανών στρατηγών (μεταξύ των τελευταίων αναφέρεται ο Βολφ, ο θλιβερά διάσημος αρχηγός των Ες Ες στην Ιταλία), ότι ερωτεύτηκε έναν στρατηγό του ρουμανικού στρατού ονόματι Ευγένιο Εντρέσκου, τον οποίο σταύρωσαν οι ίδιοι του οι στρατιώτες το 1944, ότι ξέφυγε από την πολιορκία της Βουδαπέστης ντυμένη Ισπανίδα καλόγρια, ότι έχασε μια βαλίτσα γεμάτη ποιήματα καθώς διέσχιζε παράνομα τα αυστρο-ελβετικά σύνορα παρέα με τρεις εγκληματίες πολέμου, ότι έγινε δεκτή από τον Πάπα το 1940 και το 1941, ότι δυο ποιητές, ένας Ουρουγουανός και ένας Κολομβιανός αυτοκτόνησαν επειδή ο έρωτάς τους δεν βρήκε ανταπόκριση, ότι στο αριστερό βυζί της είχε τατουάζ μια μαύρη σβάστικα.
Το λογοτεχνικό της έργο, πλην των νεανικών ποιημάτων που χάθηκαν στις χιονισμένες κορυφές της Ελβετίας και δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ, αποτελείται από ένα μόνο βιβλίο με τον κάπως επικό τίτλο: Οι Αμαζόνες, εκδόσεις Αργεντινή Γραφίδα με πρόλογο της χήρας του Μεντιλούσε που δεν τσιγκουνεύεται καθόλου τα εγκώμια (σε κάποια παράγραφο συγκρίνει, απλά και μόνο βασιζόμενη στη γυναικεία διαίσθηση, τα περίφημα ποιήματα που χάθηκαν στις Άλπεις με το έργο της Χουάνα ντε Ιμπαρμπούρου και της Αλφονσίνα Στόρνι).
Το βιβλίο προσεγγίζει κατά τρόπο θυελλώδη και αναρχικό όλα τα λογοτεχνικά είδη: το ερωτικό μυθιστόρημα και το κατασκοπικό μυθιστόρημα, τα απομνημονεύματα, το θέατρο, συμπεριλαμβανομένου και αυτού της πρωτοπορίας, την ποίηση, την ιστορία, τον πολιτικό λίβελο. Το θέμα του περιστρέφεται γύρω από τη ζωή της συγγραφέως, των γιαγιάδων και των προγιαγιάδων της, φτάνοντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι τις ημέρες ακριβώς μετά τη θεμελίωση της Ασουνσιόν και του Μπουένος Άιρες.
Ορισμένες σελίδες είναι πρωτότυπες, ιδίως όταν περιγράφει ένα θηλυκό Τέταρτο Ράιχ με έδρα το Μπουένος Άιρες και στρατόπεδα εκπαίδευσης στην Παταγονία, ή όταν στηριζόμενη σε ψευδοεπιστημονικές γνώσεις παραληρεί νοσταλγικά για τον αδένα που προκαλεί το ερωτικό συναίσθημα.
[…]
Μετάφραση από τα Ισπανικά: Στέργιος Ξηροτάγαρος
Ο Ρομπέρτο Μπολάνιο γεννήθηκε στο Σαντιάγο της Χιλής το 1953 και πέθανε στη Βαρκελώνη το 2003. Έγραψε ποιήματα, διηγήματα και μυθιστορήματα. Στα Ελληνικά κυκλοφορούν δυο μικρά μυθιστορήματα, το Μακρινό αστέρι, η Τελευταία νύχτα στη Χιλή, και η συλλογή διηγημάτων Πουτάνες φόνισσες. Το μυθιστόρημά του Η ναζιστική λογοτεχνία στην Αμερική (La literatura nazi en América) δημοσιεύτηκε το 1996 και είναι γραμμένο σαν εγκυκλοπαιδικό λεξικό με βιογραφίες συγγραφέων. Άλλα έργα του: Llamadas telefónicas (Τηλεφωνικές κλήσεις), Los detectives salvajes (Οι άγριοι ντετέκτιβ) και 2666.
© Logotexnia 21 + Stergios Xirotagaros
Ο Ρομπέρτο Μπολάνιο γεννήθηκε στο Σαντιάγο της Χιλής το 1953 και πέθανε στη Βαρκελώνη το 2003. Έγραψε ποιήματα, διηγήματα και μυθιστορήματα. Στα Ελληνικά κυκλοφορούν δυο μικρά μυθιστορήματα, το Μακρινό αστέρι, η Τελευταία νύχτα στη Χιλή, και η συλλογή διηγημάτων Πουτάνες φόνισσες. Το μυθιστόρημά του Η ναζιστική λογοτεχνία στην Αμερική (La literatura nazi en América) δημοσιεύτηκε το 1996 και είναι γραμμένο σαν εγκυκλοπαιδικό λεξικό με βιογραφίες συγγραφέων. Άλλα έργα του: Llamadas telefónicas (Τηλεφωνικές κλήσεις), Los detectives salvajes (Οι άγριοι ντετέκτιβ) και 2666. 
