Αλέξανδρος Κ., 33/99 χαϊκού (μόνο για την αγάπη μου) ψιθυριστά [I]

 
Foto by Lena K.

 



Έχω εσένα, τίποτα δεν φοβάμαι, θυμάμαι που ’πες.


(1)




Το σ’ αγαπάω κάθε φορά που μου λες του ήλιου μοιάζει.


(2)




Μαξιλάρι σου μαλακό θα γίνω ’γώ, να μου κοιμάσαι.


(3)




Χαρά μου, εσύ, ουρανέ μου όμορφε, μη συννεφιάζεις...


(4)




Μετράω λεπτά, μετράω ώρες, μέρες, όλο μετράω...


(5)




Αν δεν με πάρεις, πάει να πει πέθανες ή ξεχάστηκες;


(6)




Τη νύχτα, φως μου, να μου έρχεσαι όταν κοιμούνται όλοι.


(7)




Από το πρωί η φωνή σου τριπλά φλιπ στ’ αφτιά μου κάνει.


(8)




Όταν σε σφίγγω με το ένα χέρι μου, ζηλεύει τ’ άλλο.


(9)




ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, αν γράφεις, σίγουρα πιάνει.


(10)




Θα σ’ αγαπάω και αύριο, σου λέω για καληνύχτα.


(11)




Σαν παυσίπονο κάθε μέρα τρεις φορές θέλω να με παίρνεις.


(12)




Έπιασ’ αέρας και μας σήκωσε· κοίτα τώρα, πετάμε.

 

(13)




Επειδή τώρα σε πεινώ και σε διψώ, τη γλώσσα αλλάζω.


(14)




Σήμερα μόνο πες μου πως δεν μ’ αγαπάς, πως θα μ’ αφήσεις.


(15)




Στην αγκαλιά μου η ηχώ τ’ όνομά σου μου επιστρέφει.


(16)




Βρέχει, ψυχή μου! Αχ, πώς θα σε στεγνώσω άμα μου βραχείς;


(17)




Μυαλό και σώμα διχασμός· σώμα είναι και σε ζητάει.


(18)




Σου ’χα ζητήσει τις Κυριακές, μα θέλω όλες τις μέρες.


(19)




Μ’ ένα τραγούδι που μου ’στειλες μ’ έπιασε ταχυκαρδία.


(20)




Δεν υπάρχω πια· στα όμορφα τα μάτια σου δεν με βλέπω.


(21)




Δεν κλοτσάς μόνο στον ύπνο σου, μωρό μου· κλοτσάς και ξύπνιο.


(22)




Ξύλινες πόρτες βροντάνε και κλείνουνε τα λόγια, φως μου.


(23)




Υπάρχω,κι όσο υπάρχεις, θα υπάρχω, μου τραγουδάω.


(24)




Βγες στην ταράτσα, βάλε φωτιά, να γίνει της φρυκτωρίας.


(25)




Αφού εγώ δεν σε χαίρομαι, βγες, να σε χαρεί ο ήλιος.


(26)




Σκασμένα χείλια πιο όμορφα δεν έχει άλλος κανένας.


(27)




Όταν ξυπνήσεις, θα πέσω να κοιμηθώ. Τώρα φυλάω.


(28)




Καλημέρα, λες, κι είναι του κόσμου όλου οι καλημέρες.


(29)




Ο αέρας της άνοιξης λειψός χωρίς τη μυρωδιά σου.


(30)




Δεν είν’ εμένα η θλίψη μου σήμερα μόνο, καρδιά μου.


(31)




Για μας δεν έχει ανάσταση, ψυχή μου, τους κολασμένους.


(32)




Τον τύπο ψάχνω Απόστασης, Χρόνου και Έρωτα να βρω.


(33)




 


Τα 99 χαϊκού (μόνο για την αγάπη μου) ψιθυριστά του Αλέξανδρου Κυπριώτη άρχισαν να γράφονται τον Ιανουάριο του 2020 και να δημοσιεύονται στο Facebook στις 18 Μαρτίου 2020 (ένα κάθε μέρα)
O Αλέξανδρος Κυπριώτης είναι συγγραφέας και μεταφραστής. Άρχισε να δημοσιεύει κείμενα στο blog Logotexnia21 ως Αλέξανδρος Κ. τον Δεκέμβριο του 2009. Το 2013 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίνδικτος το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Μ' ένα καλό ακονισμένο μαχαίρι. Ιστορίες ανθρώπων και το 2019 η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Μπορεί επίτηδες να μένω από τσιγάρα από τις εκδόσεις Σκαρίφημα. Την ίδια χρονιά ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη η θεατρική παράσταση Γκλόρυ Ντάιηζ βασισμένη σε κείμενά του, σε σκηνοθεσία Κλαίρης Χριστοπούλου και δραματουργία της ίδιας, της Σόνιας Σαμαρτζίδου και του Αλέξανδρου Ζαφειριάδη. Κείμενα του Αλέξανδρου Κυπριώτη έχουν δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. 
Ευχαριστίες για τη φωτογραφία της ανάρτησης στη Λένα Κ.