Βασίλης Αμανατίδης, 2 ποιήματα

[αθωότητα]

Η μητέρα δεν παραδέχεται πως φταίει ποτέ για τίποτα.

Αυτό μας οδηγεί για χρόνια να νομίζουμε πως η μητέρα

για τίποτα ποτέ δεν φταίει.

Όμως αφού δεν φταίει εκείνη, λέμε, ε,

κάποιος άλλος τότε, μα ποιος,

ποιος;

Ώστε να μη χρειαστεί να απαντήσουμε εγώ,

κλείνουμε οι τρεις τα μάτια μας

και κλέφτικα πάλι σφυρίζουμε

προς το υπερπέραν των λευκών σεμέν της.

Τα σεμέν είναι τσίλικα, βρίσκονται παντού, κυκλώνουν τον χώρο.

Μεσολαβούν ανάμεσα στις ρώγες των δαχτύλων μας και σε κάθε πράγμα.

Οι τρεις τυφλοί τα λέμε μπράιγ και μένουμε να τα διαβάζουμε με την αφή.

Αλλά δεν είναι αυτά γραφή, δεν σημαίνουν κάτι – άλλο είναι.

Τον κατάλευκο πολύποδα της αθωότητάς της

η μητέρα τον έπλεκε αιώνες με το τσιγκελάκι.

[προσποιητής]

Και σου τα λέω αυτά

(εγώ)

ο εκτός τόπου

το ωσεί απόν λεπτούργημά σου.

Που αν δεν ήσουνα εσύ εγώ θα ήμουν

ο κανείς:

το ο μη γένοιτο ατόπημα

και επ’ ουδενί αποίημά σου.

Και ούτε θα ήμουν καν εδώ

για να ’χω σώμα στόμα τρόπο απ’ όπου

στο παντού τού εδώ σου

να μιλώ

Τα ποιήματα [αθωότητα] και [προσποιητής] είναι από το βιβλίο του ποιητή, πεζογράφου και μεταφραστή Βασίλη Αμανατίδη (γεν. 1970)  μ_otherpoem: μόνο λόγος που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2014 από τις εκδόσεις Νεφέλη. Αυτό είναι το έβδομο βιβλίο ποίησης του Βασίλη Αμανατίδη, τα οποία εγκιβωτίζουν κάθε φορά –ή χτίζονται γύρω από– έναν αριθμό. Το μ_otherpoem: μόνο λόγος είναι το 2. Η φωτογραφία που κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου ["Γυναίκα" (περ. 1900-18)] είναι του Λεωνίδα Παπάζογλου από τη συλλογή του Γιώργου Γκολομπία. Διαβάστε στη βιβλιοnet ένα βιογραφικό σημείωμα για τον Βασίλη Αμανατίδη και δείτε ποια βιβλία του κυκλοφορούν.