Γλυκερία Μπασδέκη, αχ! / (ξανα)διαβάζοντας την Κερένια κούκλα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου (II)
[...]
νίκος: κάθε που Φώτα πρώτος κατηφόριζα … στον ιλισσό, στην άγια φωτεινή να τον επιάκω … με τον χασέ και τη φανέλλα... πώς τουρτούριζα! … πιάστον νικόλα, πιάστονε! χαχάνιζαν τα κοριτσόπουλα… μου ερχόταν ζέστα αγιασμένη κι έπεφτα… έξι χρονιές επήρα ευλογία.. έξι χρονιές τον έπιακα… ήμουν σπουδαίος βουτηχτής, ατρόμητος, μπροστάρης… στου ιλισσού τη γούρνα ψάρι επλατσούριζα… επήγα και στον βοϊδοπνίχτη και στον βουρλοπόταμο… στο παραλίγο μου εξέφυγε το σταυρικό… μ’ ήξεραν οι μαυροπαπάδες και οι χρυσοδέσποτες… βούτα νικόλα, πιάστονε! φωνάζανε κι αυτοί.. από εμένα μοναχά εθέλαν το σταυρό, από εμέ το φίλημα στη χείρα… σ’ εμέ να δώκει φώτιση ο ποταμός επαρακάλαγαν… έξι μικρούς βαφτιστικούς με τον εσταυρωμένο εμάζεψα… έξι χριστούληδες μπαξίσι για το βούτηγμα μου εδώκανε… κολυμπητής που ήμουνα! ο πρώτος στο ποτάμι…. για ρώτα, ρώτα να σου επούν, για ρώτα…
….παντρειές εγώ και διάφορα δεν ήθελα… μονάχα να βουτάω, να πλατσουρίζω… να με τραβάνε τα νερά στη θέρμη τους, στους πάτους… του ποδονίφτη καπετάνιος να γενώ, του κηφισσού ναυτάκι…. μετά μ’αδράξανε οι κοκκινόμπουκλες της βεργινίας… μ’ εχώσανε στις κλαψοκάμαρες… ήμουνα για τα μύρα εγώ και έπιακα στεριά… τα εφοβόταν τα νερά η βεργινία.. εμπουμπουλίθριζε… δεν ήταν για κολύμπια η έρημη, δε μπόραγε…
….ξύλα εσκάλιζα να ξεχαστώ… μαρτύρισσες θαλασσινές κι αγιονικόλες εματώναν στα κοπίδια… στα μανουάλια και στα τέμπλα τα ξυλόγλυπτα αρμένιζα δεμένος…
…σαν ποταμάκι εμπήκες λιόλια, έσταζες πράσινα νερά… μ’ εμούσκεψες! …σάλπιγγες κι έσχατα μ’εχτύπησαν ευθύς… αγριόκρινα της παναγιάς κι άσπρα φιδάκια μ’ έγλειφαν τον νικολάκη δούλο σου… σα σταυρουδάκι από χέρι δέσποτα μ’εζέστανες… τι μούρλα στα νεφρά , τι μούρλα !
γι’ αυτή τη βούτα επνίγηκα…
για της μασχάλης τα γαργαριστά νερά σου εμουρλάθηκα μικρή...
για τα νερά σου λιόλια…
λιόλια: για τα νερά μου νίκο μου, για τα νερά μου…
[...]
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το θεατρικό έργο της Γκλυκερίας Μπασδέκη αχ! / (ξανα)διαβάζοντας την Κερένια κούκλα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου, το οποίο παίζεται στις 9 και 10 Μαΐου στο ELΑΙώNAS FESTIVAL 2015. Άλλο ένα απόσπασμα από το έργο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Συντελεστές της παράστασης
Κείμενο: Γλυκερία Μπασδέκη
Σκηνοθεσία - Σκηνογραφία: Γιάννης Σκουρλέτης
Μουσική: Κώστας Δαλακούρας
Βοηθός Σκηνοθέτης: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Σκηνική εγκατάσταση: Αντρέας Κασάπης
Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος
Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Φωτογραφίες: PHOTOHARRIE
Video trailer: Γιώργος Αποστολόπουλος
Artwork: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Παίζουν:
Λένα Δροσάκη, (Βραβευθείσα με το Βραβείο Μελίνα Μερκούρη 2015)
Δημήτρης Μοθωναίος, (Υποψήφιος για το Βραβείο Δημήτρης Χορν 2014)
Κατερίνα Μισιχρόνη
Μαίρη Συνατσάκη
Η Γλυκερία Μπασδέκη γεννήθηκε στη Λάρισα, ζει στην Ξάνθη και διδάσκει στο Εσπερινό λύκειο. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Είναι επικίνδυνο ν' ανοίγεις την πόρτα σου σε άγνωστες μικρές (Πλέθρον, 1989), Σύρε καλέ την άλυσον (Ενδυμίων, 2012) [η οποία επανεκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2014 από τις εκδόσεις Bibliothèque] και έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις [Πρώτη γραφή (Μίνωας, 2001) και 13 νέοι συγγραφείς(Νεφέλη, 2002)]. Έχει επίσης γράψει τα θεατρικά έργα ΣΤΕΛΛΑ travel: η γη της απαγγελίας, Ραμόνα travel / η γη της καλοσύνης, Donna abbandonata ή πολύ με στεναχωρήσατε κύριε Γιώργο μου. Τελευταίο θεατρικό της έργο είναι το αχ! / (ξανα)διαβάζοντας την Κερένια κούκλα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί και στα Γερμανικά. Διατηρεί τη στήλη CRYING GAME. Στη Logotexnia21 δημοσιεύονται επίσης αποσπάσματα από τα θεατρικά έργα της Donna abbandonata ή πολύ με στεναχωρήσατε κύριε Γιώργο μου, Ραμόνα travel / η γη της καλοσύνης, τα ποιήματα «Μερικές φορές φοβάμαι πολύ», «Πάρτυ επιθετικών» και το μικρό πεζό «αυτό δεν είναι ένα διήγημα~».
