Μαρία Κουλούρη, τρία ποιήματα

Απολίθωμα

 

Πολύ πριν γεννηθώ και γεννήσω

Από το στόμα γόρδιες αλυσίδες

Πριν αρχίσω να βγάζω

Ήρθα και έφυγα

Πριν γίνω χώμα στα χέρια του νεκρού

Πριν γίνω η φωνή του

Πριν βαφτιστώ στις λέξεις

Είπα να υψωθούν οι σπόνδυλοι

Να περπατήσει η μέρα

Στα νερά του ποταμού που πνίγει τους θεούς

Κλαίω πολύ πριν

Πριν αρχίσω να λέω

 

 ***

Ενάντια

 

Φορώντας φύλλα

Ως απόδειξη των αισθημάτων μου

Ανατίναξα την πόλη

Ό,τι απόμεινε η σιδερένια πόρτα

Στον κήπο που ευδοκιμείς

Και τα δέντρα

Προμαχώνες της σκιάς σου

Ερωτεύομαι τους κορμούς

Ελπίζοντας αιώνες

Παντρεύομαι το χώμα

Κομμάτι από πλευρό

Και ύλη απομυζώντας

Αναβάλλομαι

 

 ***

Αντιρρησίες συνείδησης

 

Ήταν μια γνώριμη κατάσταση

Σκίζαμε τα σεντόνια

Ξηλώναμε τα λούστρα

O ρυθμός της ανάσας σήκωνε τα χώματα

Ντυμένοι ρίζες αλλάζαμε νερό στις ανθοστήλες

Ύστερα βγαίναμε στους δρόμους

Αρνητές του χρόνου

Οι αποξηραμένοι

Έτσι μας φώναζαν

Στεγνοί από ελπίδα

Τόσο σκληροί

Άπειροι αριθμοί

Και όλα αυτά υπό το φως του ήλιου

Εκείνες οι μέρες άντεχαν τη διαστολή

Τα τρία παραπάνω ποιήματα συμπεριλαμβάνονται στη δεύτερη ποιητική συλλογή της Μαρίας Κουλούρη (γεν. 1975) Ρολόγια και άλλοι χτύποι που κυκλοφόρησε το 2015 από τις εκδόσεις Μελάνι. 

Η Μαρία Κουλούρη γεννήθηκε στη Χαλκίδα και ζει στην Αθήνα. Εργάζεται ως λογοθεραπεύτρια, σύμβουλος ψυχικής υγείας και εμψυχώτρια θεατρικής ομάδας ενηλίκων με αυτισμό και νοητική στέρηση. Για την πρώτη ποιητική της συλλογή, Μουσείο άδειο (Μελάνι, 2013), βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων.