Αλέξανδρος Κ.- Το ΕΚΕΒΙ, το ΕΚΕΜΕΛ, ο Φραντς Κάφκα και ο Έζρα Πάουντ…

Διαβάζω ότι το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) αποφάσισε να διακόψει την επιχορήγηση προς το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης - Λογοτεχνία και Επιστήμες του Ανθρώπου (ΕΚΕΜΕΛ).

Στη σχετική δημοσίευση, στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ ON LINE, με τίτλο “Απολύσεις και περικοπές στο ΕΚΕΒΙ” μεταξύ άλλων διαβάζω την άποψη του προέδρου του ΕΚΕΒΙ, κ. Τάκη Θεοδωρόπουλου, η οποία μάλλον επιχειρεί να γίνει μια αποστομωτική απάντηση προς τις διαμαρτυρίες εκ μέρους του ΕΚΕΜΕΛ και φαίνεται να το πετυχαίνει:

«Βάσει του καταστατικού του, το ΕΚΕΜΕΛ έπρεπε να εκπαιδεύει ξένους για την ελληνική γλώσσα. Αυτό έχει νόημα να το ενισχύει το ελληνικό κράτος. Τώρα εκπαιδεύει Ελληνες για ξένες γλώσσες, ενώ η αγορά είναι γεμάτη από τέτοιους μεταφραστές.»

Το καταστατικό του ΕΚΕΜΕΛ δεν το γνωρίζω, όπως δεν γνωρίζω και τον κ. Τάκη Θεοδωρόπουλο. Δυστυχώς η μνήμη μου με προδίδει όταν πρέπει να ανακαλέσει κάποιο όνομα και να το συνδέσει με κάποια ιδιότητα (όλοι οι μαθητές μου το γνωρίζουν).

Ψάχνω, λοιπόν, στο internet και βρίσκω μια πρόσφατη δημοσίευση για τον κ. Τάκη Θεοδωρόπουλο, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, με τίτλο “Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος, πρόεδρος του ΕΚΕΒΙ” και υπότιτλο “Ο Παύλος Γερουλάνος διόρισε νέο Δ.Σ. Η Κατρίν Βελισσάρη παραμένει πάντα διευθύντρια”. Στο εισαγωγικό σημείωμα του άρθρου διαβάζω:

«Ο 56χρονος Τάκης Θεοδωρόπουλος, ο οποίος γνωρίζει το βιβλίο με την πενταπλή ιδιότητα -του συγγραφέα, του κριτικού, του μεταφραστή, του επιμελητή λογοτεχνικών σειρών και του δημοσιογράφου- θα σηκώσει, σε δύσκολους καιρούς, το βάρος του προέδρου του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου».

 

Τώρα αρχίζω και θυμάμαι… Τον κ. Τάκη Θεοδωρόπουλο δεν τον έχω διαβάσει ως συγγραφέα, μεταφραστή, επιμελητή λογοτεχνικών σειρών και δημοσιογράφο, τον έχω διαβάσει όμως ως κριτικό.

Ξαναψάχνω στο internet και βρίσκω μια κριτική του κ. Τάκη Θεοδωρόπουλου, στα ΝΕΑ, για τη βιογραφία του Φραντς Κάφκα από τον Nicholas Murray, με τίτλο “Πόσο καφκικός ήταν ο Κάφκα;” Και ξαναθυμάμαι αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση και τότε, όταν είχα πρωτοδιαβάσει αυτή την κριτική για ένα βιβλίο που ξεπερνούσε τις 500 σελίδες:

«Μια από τις μεγάλες εκπλήξεις μου διαβάζοντας τη βιογραφία του Murray ήταν η πληροφορία ότι ο Κάφκα ήταν ψηλός. Δεν μπορούσα ποτέ να τον φανταστώ ψηλό».

Τα πράγματα αρχίζουν να τακτοποιούνται κάπως στο μυαλό μου…

Στο blog του Γιάννη Η. Χάρη διαβάζω μια ανάρτηση με τίτλο “κλείνει το ΕΚΕΜΕΛ; κλείνουν το ΕΚΕΜΕΛ;”, η οποία περιλαμβάνει και μια επιστολή-έκκληση προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κύριο Παύλο Γερουλάνο, την οποία υπογράφουν “μερικοί κακόπιστοι, που δεν πιστεύουν στις αγνές, πατριωτικές προθέσεις του ΕΚΕΒΙ” και η οποία κλείνει με την εξής φράση:

«Γιατί, “καμιά γλώσσα, κανένας πολιτισμός δεν είναι αυτάρκης. Οι εθνικές λογοτεχνίες αναγεννώνται από τη μετάφραση” (Έζρα Πάουντ)».

Γίνομαι κακόπιστος…