[...]
Από μακριά εμφανίστηκε μια σειρά από ακακίες και αγριοφυστικιές, καθώς και καλαμιές ανάμεσα από τους λεπτούς μίσχους των οποίων ανάβλυζε λίγο νερό. Αμέσως μόλις σταμάτησε το φορτηγό, πήδηξε από τη θέση του κι έτρεξε προς τα δέντρα από μια αμμώδη πλαγιά που τον ωθούσε μαλακά προς τα κάτω, ενώ οι υπόλοιποι ακολουθούσαν. Ούτε μια φορά δεν γύρισε να κοιτάξει πίσω. Το βλέμμα του ήταν καρφωμένο στη συστάδα των δέντρων μπροστά, πίσω απ’ τα οποία ακουγόταν τώρα μαζί με το γάβγισμα του σκύλου κι ένα μουγκανητό καμήλας. Όταν τα πόδια του πάτησαν κάτω στο τέλος της πλαγιάς, έσπευσε προς τη βλάστηση περπατώντας μέσα από κλαδιά που γρήγορα αραίωσαν και αποκάλυψαν μια ομάδα Αράβων, οι οποίοι στέκονταν ακίνητοι δίπλα στην πηγή. Τα μάτια του στόχευσαν τα μάτια τους που άνοιξαν διάπλατα, όπως τα μάτια της καμήλας που τρομαγμένη πισωπάτησε, τη στιγμή που το γάβγισμα του σκύλου απλωνόταν στον αέρα. Το τελευταίο που ακούστηκε ήταν ο ήχος από πυκνούς πυροβολισμούς.
***
Το γάβγισμα σταμάτησε, κάτι σαν ησυχία κυρίεψε το μέρος. Το μόνο που ακουγόταν τώρα ήταν οι πνιχτοί λυγμοί ενός κοριτσιού που είχε κουλουριαστεί, λες κι ήταν σκαθάρι, μέσα στα μαύρα του ρούχα, όπως και τα θροΐσματα των φύλλων της ακακίας και των μίσχων των καλαμιών την ώρα που οι στρατιώτες κινούνταν ανάμεσά τους. Κι ενόσω αυτοί χτένιζαν το μέρος ψάχνοντας για όπλα, εκείνος συνέχισε να παρατηρεί την κοπριά των ζώων, εκεί στο καταπράσινο τοπίο το περικυκλωμένο από ατέλειωτες, άγονες θίνες. Στη συνέχεια, βάλθηκε να τριγυρίζει ανάμεσα στις καθισμένες καταγής καμήλες, που έμοιαζαν με λοφίσκους σκεπασμένους με ξερό χορτάρι. Ήταν έξι και παρόλο που ήταν όλες ψόφιες και η άμμος ρούφαγε τεμπέλικα το αίμα τους στα κατάβαθά της, κάποια άκρα τους έκαναν ακόμα ανεπαίσθητες κινήσεις. Το βλέμμα του στάθηκε σε μια χούφτα ξερόχορτα που είχε αρπάξει η μία καμήλα στο στόμα της. Τα είχε ξεριζώσει και μπορούσες ακόμη να δεις κόκκους άμμου κρεμασμένους πάνω τους.
Δεν βρήκαν καθόλου όπλα. Οι δύο δεκανείς με τους στρατιώτες χτένισαν την περιοχή αρκετές φορές χωρίς αποτέλεσμα. Στο τέλος, στράφηκε στη μαύρη μάζα που συνέχιζε να κλαίει, όρμησε πάνω της, την άρπαξε με τα δυο του χέρια και άρχισε να την ταρακουνάει βίαια. Το γάβγισμα του σκύλου δυνάμωσε, όπως και τα γοερά κλάματα της κοπέλας, και μπερδεύτηκαν όλα μεταξύ τους. Έσπρωξε το κεφάλι της στο χώμα κλείνοντας το στόμα της με το δεξί του χέρι, αλλά το σάλιο, οι μύξες και τα δάκρυα της κοπέλας κόλλησαν πάνω στο χέρι του. Η μυρωδιά της εισέβαλε στη μύτη του κι αναγκάστηκε να γυρίσει το κεφάλι του από την άλλη. Ώστόσο δεν άργησε να στραφεί ξανά προς τη μεριά της, πριν πλησιάσει το άλλο του χέρι στο στόμα του και βάλει τον δείκτη του στα χείλη κοιτώντας την κατάματα.
Δεν βρήκαν καθόλου όπλα. Οι δύο δεκανείς με τους στρατιώτες χτένισαν την περιοχή αρκετές φορές χωρίς αποτέλεσμα. Στο τέλος, στράφηκε στη μαύρη μάζα που συνέχιζε να κλαίει, όρμησε πάνω της, την άρπαξε με τα δυο του χέρια και άρχισε να την ταρακουνάει βίαια. Το γάβγισμα του σκύλου δυνάμωσε, όπως και τα γοερά κλάματα της κοπέλας, και μπερδεύτηκαν όλα μεταξύ τους. Έσπρωξε το κεφάλι της στο χώμα κλείνοντας το στόμα της με το δεξί του χέρι, αλλά το σάλιο, οι μύξες και τα δάκρυα της κοπέλας κόλλησαν πάνω στο χέρι του. Η μυρωδιά της εισέβαλε στη μύτη του κι αναγκάστηκε να γυρίσει το κεφάλι του από την άλλη. Ώστόσο δεν άργησε να στραφεί ξανά προς τη μεριά της, πριν πλησιάσει το άλλο του χέρι στο στόμα του και βάλει τον δείκτη του στα χείλη κοιτώντας την κατάματα.
[...]
Μετάφραση από τα Αραβικά: Ελένη Καπετανάκη
Η Αντανία Σίμπλι γεννήθηκε στην Παλαιστίνη το 1974. Ασχολείται με τη λογοτεχνία και τη δοκιμιακή γραφή, ενώ συνδέεται ακαδημαϊκά με το Πανεπιστήμιο Birzeit στη Δυτική Όχθη.
Το μυθιστόρημά της Ασήμαντη λεπτομέρεια βρέθηκε στη βραχεία λίστα του National Book Award for Translated Literature το 2020 και στη μακρά λίστα του International Booker Prize το 2021.
Τον Οκτώβριο του 2023 ακυρώθηκε στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης η τελετή βράβευσής της για το ίδιο βιβλίο με το LiBeraturpreis, ένα γερμανικό βραβείο που δίνεται κάθε χρόνο σε γυναίκες συγγραφείς από τη Λατινική Αμερική, την Αφρική, την Ασία και τον αραβικό κόσμο.
Διαβάστε τις κριτικές που έχουν γραφεί ως τώρα για το βιβλίο: εδώ την κριτική του Τάσου Τσακίρογλου στην Εφημερίδα των Συντακτών, εδώ την κριτική της Αγγελικής Σπηλιοπούλου στο fractal, εδώ την κριτική του Κώστα Αθανασίου στην εφημερίδα Η εποχή και εδώ την κριτική της Μυρτώς Ταπεινού στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
Στη φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση εικονίζεται η συγγραφέας.
